As linguas como medios de comunicación e algo máis As linguas, parece claro, permiten o intercambio de información , isto ninguén o podería negar ; pero tamén poderían definirse, por exemplo, como medios para a división do trabal lo: «ti vas facer i sto e eu aqui lo»; «eu vou cazar un coello, ti collerás froitas das árbores e aqueloutro fará o xantar». Polo tanto, incluso a organización social , o sistema de clases e castas, o feito de que uns manden e outros obedezan , son posibles grazas á exi st encia das linguas como creadoras de linguaxes coercitivas. E seguro que unha persoa moi aguda se atrevería a definir a lingua , esencialmente, como «un medio que permite a divi sión do traballo». As linguas, con todo, a pesar de ser vir para cousas coma estas, cumpren moitas máis funcións, e ben máis impor - tantes. Por exemplo, e sen afán de exhaustividade, son o soporte do pensamento e fan posible o diálogo interior ; ademai s, permít ennos facerl les compañía a outras per - s o a s e s e r v e n d e l i ga z ón d a c omu n i d a d e ; p e r o , s o b re todo, ordenan o mundo e amoblan a materia gris das nosas cabezas. Pero vaiamos por partes, porque as linguas son auténticos monumentos da natureza . Comezaremos polo sopor t e do pensamento e o diálogo int erior. Por moito que imaxinemos os humanos como animais moi falangueiros, o certo é que a maior parte do n o s o t e mp o b o t á m o l o d i a l o g a n d o c o n n ó s m e sm o s . COMPRENSIÓN E ANÁLISE 1 Le con atención o texto do lingüista Jesús Tuson e responde as seguintes cuestións. Cales son as funcións das linguas sinaladas polo autor? Defende o autor que a función principal da lingua é permitir a división do traballo? A que cres que se refire o autor cando sinala que as linguas serven como ligazón da comunidade? Cales son as distintas denominacións que o autor utiliza para a función das linguas que consiste en «ordenar o mundo e amoblar a materia gris das nosas cabezas»? Cal é o exemplo que emprega o autor para mostrar que cando pensamos en silencio utilizamos dalgún xeito a lingua? 2 No texto hai palabras compostas e derivadas que posiblemente non aparezan en moitos dicionarios. Identifica esas palabras e intenta crear unha definición para cada unha delas. Indica tamén a que clase pertencen e cal é o seu xénero. 3 Le con atención o texto, determina cales son as súas ideas principais e elabora un resumo que as sintetice. 4 Fíxate nas imaxes e indica en cales destes signos a relación entre significante e significado é completamente arbitraria e en cales non o é. Indica outros tres exemplos de signos arbitrarios e tres de signos en que a relación entre significado e significante non sexa totalmente convencional. E esta actividade resúltanos tan natural e espontánea que poucas vece s s omo s c onsci ent e s da auto c onversa , e se diálogo en que o emisor e o receptor son a mesma persoa . Está claro que, de vez en cando, temos a cabeza baleira , e tamén parece certo que algúns poden pensar con imaxes; p e ro , d e xe i t o xe ra l e n a tu ra l , p e n s amo s empregan do unha lingua , coas palabras e construcións propias dunha lingua . Intentade programar todo o que faredes na próxima fin de semana empregando unicamente imaxes. Habédelo conseguir, pero vaivos custar moito, porque non é ese o xeito en que acostumamos desenvolver as tarefas mentais. Aínda máis: tratade de planificar a mesma fin de semana mant endo a punta da lingua aper tada entre os dentes e comprobaredes o complicado que resulta . O que isto demostra é que, cando pensamos, facemos unha serie de movementos denominados subvocais, un xeito de fal a en si l encio, e que a activ idade da lingua (a da nosa boca) acompaña os nosos pensamentos reali zando for - mas reducidas de linguaxe articulada . Cando pensamos, polo tanto, falamos. Jesús Tuson, Patrimonio natural (adaptación) A P L I C O O S M E U S S A B E R E S 32 L I N G U A / L I T E R A T U R A
RkJQdWJsaXNoZXIy